Fluor – czy jest czego się bać?
Fluor jest naturalnie występującym minerałem, który odgrywa szczególną rolę w utrzymaniu zdrowia naszych zębów. Bierze udział w budowaniu szkliwa i zębiny, a także skutecznie zmniejsza ryzyko rozwoju próchnicy zębów. Mimo wielu zalet, wiele osób unika jego regularnego stosowania. Czy rzeczywiście warto bać się fluoru?
Fluor – właściwości i działanie
Fluor jest pierwiastkiem znanym przede wszystkim ze swoich właściwości budulcowych. Bierze udział w tworzeniu struktury tkanki kostnej, tkanki łącznej, a także włosów i skóry.
Na szczególną uwagę zasługuje bardzo duża rola, jaką pierwiastek ten odgrywa w utrzymaniu prawidłowego zdrowia jamy ustnej.
Fluor skutecznie poprawia kondycję tkanek twardych zęba – szkliwa i zębiny. Zapobiega rozwojowi choroby próchnicowej, odpowiadającej za tworzenie się uporczywych ubytków zębów. Pierwiastek wnika w głąb zęba, łącząc się z elementami szkliwa W efekcie dochodzi do powstania związków, nazywanych fluoroapatytami. Wykazują one zwiększoną odporność na działanie obecnych w jamie ustnej kwasów bakteryjnych, przyczyniających się do procesów demineralizacji.
Pasta z fluorem – czy warto ją stosować?
Stosowanie pasty z fluorem stanowi podstawę profilaktyki zapobiegania próchnicy zębów. Jej regularne stosowanie pozwala zachować nie tylko piękny, ale też zdrowy uśmiech. Badanie naukowe wskazują, że regularne stosowanie past zawierających w swoim składzie optymalną ilość tego szczególnego pierwiastka, zmniejsza ryzyko rozwoju próchnicy o blisko 30%.
Wprowadzenie preparatów wzbogaconych o obecność pierwiastka powinno mieć miejsce od pojawienia się pierwszego zęba w jamie ustnej. Działanie takie daje gwarancję skutecznego zwiększenia twardości oraz odporności tkanek twardych zębów.
U dorosłych pacjentów optymalna ilość fluoru zawartego w paście powinna wynosić 1400 ppm. Jest to uniwersalna, dopasowana do potrzeb większości pacjentów dawka.
U osób szczególnie narażonych na rozwój próchnicy zębów, lekarz może zalecić użycie specjalistycznych past leczniczych o zwiększonej ilości minerału. Dają one szansę na poprawę kondycji osłabionego szkliwa i zębiny, a tym samym ograniczenie ich podatności na rozwój próchnicy.
Warto zadbać uzupełnienie domowej profilaktyki fluorkowej działaniami profesjonalnymi. W tym celu doskonale sprawdzają się zabiegi takie jak lakierowanie zębów. Jeśli jesteś zainteresowany wykonaniem zabiegu, skontaktuj się z naszą kliniką.
Czy fluor może być szkodliwy?
W większości przypadków ilości dostarczanego do organizmu fluoru nie stanowią jakiegokolwiek zagrożenia. Składnik ten stanowi podstawę w prawidłowym formowaniu kości i zębów, a ograniczenie jego podaży może wywołać poważne w skutkach konsekwencje.
W wyjątkowych sytuacjach, dochodzi do nadmiernego nagromadzenia fluoru w organiźmie. Sytuacja taka powoduje najczęściej rozwój fluorozy. Choroba dotyczy zarówno dzieci, jak też dorosłych pacjentów. Prowadzi do zaburzenia kostnego metabolizmu oraz deformacji w obrębie kości i stawów. Na powierzchni zębów fluoroza manifestuje się zmianami, o bardzo różnym charakterze. Najczęściej mają one postać matowo-białych plam, które znacząco obniżają estetykę uśmiechu.
Należy pamiętać, że ilości fluoru zawarte w preparatach stomatologicznych nie stanowią jakiegokolwiek ryzyka dla zdrowia.
Mity o fluorze
Współcześnie stosowanie fluoru wywołuje wiele kontrowersji. Efektem tego powstało wiele mitów dotyczących pochodzenia oraz działania minerału.
Jeden z największych głosi o jego syntetycznym pochodzeniu oraz nienaturalnym działaniu. Nic bardziej mylnego. Fluor jest pierwiastkiem naturalnie występującym w środowisku. Znajduje się między innymi w wodzie oraz w powietrzu. Na co dzień dostarczamy go do organizmu w diecie – jest on składnikiem serów, mleka, ryb, a także herbaty. Minerał ten jest w pełni naturalny, a jego powszechne zastosowanie w medycynie i stomatologii jest jedynie doskonałym wykorzystaniem jego właściwości.
Warto pamiętać, że wbrew opinii i obecnie panującej modzie, fluor od lat wykorzystywany jest w utrzymaniu zdrowia zębów. Poprawa jakości szkliwa i ograniczenie ryzyka procesów demineralizacyjnych pozwoliły zachować mu stabilną pozycję w podstawowych preparatach o działaniu przeciwpróchniczym. Jego regularne stosowanie powinno stanowić konieczne minimum, gwarantujące zdrowie jamy ustnej.